Podjęte badania dotyczyły określenia atrakcyjności sąsiadujących ze sobą środowisk występowania w nich Syrhidae (Diptera). Badania nad częstotliwością występowania Syrphidae (Diptera) w sadach jabłoniowych i na ich obrzeżach prowadzono w latach 2008–2010. Dokonano analizy jakościowej Syrphidae występujących w sadach jabłoniowych i w środowiskach sąsiadujących z sadami. Obrzeżami sadów były uprawy rolnicze, zakrzewienia i droga porośnięta drzewami i krzewami. Stwierdzono łącznie 55 gatunków Syrphidae, które stanowiły 13,9% fauny krajowej tej rodziny. W sadach wystąpiło 38 gatunków, a na obrzeżach 49 gatunków. Zarówno w sadach, jak i na obrzeżach dominowały gatunki zoofagiczne. Przeanalizowano częstotliwość występowania gatunków Syrphidae w sadach i na ich obrzeżach i stwierdzono, że była ona podobna i równocześnie większa we wszystkich środowiskach z wyjątkiem sadu i graniczącego z nim pola uprawnego. We wszystkich środowiskach dominowały dwa zoofagi – Episyrphus balteatus (De Geer) i Eupeodes corollae (F.). Badania wykazały, że roślinność obrzeży sadu jest atrakcyjniejszym środowiskiem występowania gatunków Syrphidae niż sad. Środowiska obrzeży sadu z bujną i kwitnącą roślinnością są elementami biocenoz zwabiającymi intensywniej Syrphidae niż uprawy polowe i mogą one decydować o przemieszczaniu się tych pożytecznych gatunków w uprawy sadownicze.

143-154