Badania przeprowadzono na pięciu dębowych powierzchniach doświadczalnych, założonych w latach 1952, 1968 i 1995, w postaci upraw mieszanych, gniazdowych i rzędowych na powierzchni zrębu zupełnego. Dodatkowo objęto badaniami sąsiadujący drzewostan sosnowy w wieku około 100 lat. Stwierdzono, że na każdej z powierzchni inaczej ukształtował się skład gatunkowy i liczebność poszczególnych gatunków roztoczy. Jednak dominujące gatunki roztoczy na powierzchni sosnowej nadal należą do gatunków dominujących na powierzchniach doświadczalnych, ale w innych proporcjach. Wynika z tego, że prawdopodobnie roztocze głównie migrowały z sąsiadujących drzewostanów sosnowych na nowo zakładane powierzchnie doświadczalne. Poza tym wykazano, że na powierzchni sosnowej udział roztoczy z rodziny Parasitidae był zdecydowanie największy. Największa była dysproporcja pomiędzy udziałem roztoczy z rodziny Parasitidae i z podrzędu Uropodina. Natomiast w doświadczalnych drzewostanach dębowych liczebność gatunków nie była tak zróżnicowana.

91-97