Acta Scientiarum Polonorum

Czasopismo naukowe założone w 2001 roku przez polskie uczelnie rolnicze

| Informacje | Recenzenci | Rada Programowa | Rady naukowe | Adresy redakcji | Serie | Wymogi edytorskie | Wzorcowy artykuł | Warunki publikacji | Procedura recenzowania | Prenumerata | Streszczenia | Szukaj | Statystyki |
Administratio Locorum
(Gospodarka Przestrzenna) 12 (5) 2013     ISSN: 1644-0741
Tytuł
Mikrorozmnażanie Allium neapolitanum Cirillo
Autor
Magdalena Stelmaszczuk, Danuta Kozak
Słowa kluczowe
auksyna, cytokinina, indukcja pędów kątowych, ukorzenianie, aklimatyzacja
Streszczenie
Allium neapolitanum to cenny gatunek o ozdobnych śnieżnobiałych kwiatach, nadający się do uprawy na rabatach, skalniakach i w pojemnikach. Do badań wykorzystano całe pąki Allium neapolitanum, które izolowano z cebul na początku października i wykładano na pożywkę Murashige i Skooga (MS) zawierającą 2 mg BA·dm-3 i 0,1 mg NAA·dm-3 w celu inicjacji pędów. Po kilku pasażach namnażania na tej samej pożywce pobierano podstawę pędów, które kultywowano w ciągu 2 pasaży na pożywce MS uzupełnionej BA lub 2iP w stężeniu 2 lub 5 mg·dm-3 pojedynczo lub łącznie z NAA w stężeniu 0,1 lub 1 mg·dm-3. Kontrolę stanowiła pożywka MS bez regulatorów wzrostu. Najlepsze wyniki namnażania pędów uzyskano na pożywce z dodatkiem 5 mg BA·dm-3 i 0,1 mg NAA·dm-3, na której z jednej podstawy pędu otrzymano 5,7 pędów po 12 tygodniach kultury. Do ukorzeniania pędów zastosowano trzy auksyny: IAA, IBA i NAA w stężeniu 0,5 mg·dm-3. W obecności NAA uzyskano największą liczbę korzeni, lecz były one najkrótsze. Ukorzenione pędy najlepszej jakości otrzymano na pożywce uzupełnionej 0,5 mg·dm-3 IAA. Rośliny przenoszone do podłoża do warunków ex vitro przyjmowały się w 70%.
Strony
193-206
Cytowanie
Stelmaszczuk, M., Kozak, D. (2013). Mikrorozmnażanie Allium neapolitanum Cirillo. Acta Sci. Pol. Hortorum Cultus, 12(5), 193-206.
Pełny tekst