Acta Scientiarum Polonorum

Czasopismo naukowe założone w 2001 roku przez polskie uczelnie rolnicze

| Informacje | Recenzenci | Rada Programowa | Rady naukowe | Adresy redakcji | Serie | Wymogi edytorskie | Wzorcowy artykuł | Warunki publikacji | Procedura recenzowania | Prenumerata | Streszczenia | Szukaj | Statystyki |
Hortorum Cultus
(Ogrodnictwo) 12 (5) 2013
Tytuł
Mikrorozmnażanie Allium neapolitanum Cirillo
Autor
Magdalena Stelmaszczuk, Danuta Kozak
Słowa kluczowe
auksyna, cytokinina, indukcja pędów kątowych, ukorzenianie, aklimatyzacja
Streszczenie
Allium neapolitanum to cenny gatunek o ozdobnych śnieżnobiałych kwiatach, nadający się do uprawy na rabatach, skalniakach i w pojemnikach. Do badań wykorzystano całe pąki Allium neapolitanum, które izolowano z cebul na początku października i wykładano na pożywkę Murashige i Skooga (MS) zawierającą 2 mg BA·dm-3 i 0,1 mg NAA·dm-3 w celu inicjacji pędów. Po kilku pasażach namnażania na tej samej pożywce pobierano podstawę pędów, które kultywowano w ciągu 2 pasaży na pożywce MS uzupełnionej BA lub 2iP w stężeniu 2 lub 5 mg·dm-3 pojedynczo lub łącznie z NAA w stężeniu 0,1 lub 1 mg·dm-3. Kontrolę stanowiła pożywka MS bez regulatorów wzrostu. Najlepsze wyniki namnażania pędów uzyskano na pożywce z dodatkiem 5 mg BA·dm-3 i 0,1 mg NAA·dm-3, na której z jednej podstawy pędu otrzymano 5,7 pędów po 12 tygodniach kultury. Do ukorzeniania pędów zastosowano trzy auksyny: IAA, IBA i NAA w stężeniu 0,5 mg·dm-3. W obecności NAA uzyskano największą liczbę korzeni, lecz były one najkrótsze. Ukorzenione pędy najlepszej jakości otrzymano na pożywce uzupełnionej 0,5 mg·dm-3 IAA. Rośliny przenoszone do podłoża do warunków ex vitro przyjmowały się w 70%.
Strony
193-206
Cytowanie
Stelmaszczuk, M., Kozak, D. (2013). Mikrorozmnażanie Allium neapolitanum Cirillo. Acta Sci. Pol. Hortorum Cultus, 12(5), 193-206.
Pełny tekst