Uwzględniając wskazania Eurocodu EC 7-1, dotyczące projektowania konstrukcji oporowych z zagęszczaną zasypką, w referacie omówiono metodę określania współczynnika parcia spoczynkowego (K₀). Szczegółowo zanalizowano parcie gruntu na pionową sztywną ścianę (ρ = 0), jakie jest wzbudzane przez przesuwającą się maszynę przy warstwowym zagęszczaniu zasypki. W analizie przyjęto histeretyczny model gruntu (HSM), określający zmienność współczynnika K₀ = σh’: σv’dla gruntów normalnie skonsolidowanych (NC) i prekonsolidowanch (OC), wyznaczając 3 strefy parcia (rys. 5): HI – strefę odporową dla zasypki prekonsolidowanej mechanicznie (OC), gdzie współczynnik parcia K_I = K_0,OC ≈ 1; H_II – strefę przejściową przy rezydualnym współczynniku parcia K_II = K_0,OC < K_I; H_III – strefę zasypki normalnie skonsolidowanej (NC), gdzie K_III = K_0,NC. Dodatkowe „wzbudzone” parcie gruntu należy uwzględniać również w przypadku obsypywanych ścianek płytowo-kątowych (w analizie wytrzymałościowej STR wspornika). W części wnioskowej zwrócono uwagę na zależność parcia gruntu od uwarunkowań technologicznych: rodzaju gruntu, grubości warstw, sposobu ich zagęszczania i wysokości ściany oporowej.

85-97