Badano zawartość i profilowe rozmieszczenie ołowiu we frakcji wymiennej (F1), redukcyjnej (F2), utlenialnej (F3) i rezydualnej (F4), wydzielonych według sekwen- cyjnej procedury BCR, w uprawnych glebach płowych opadowo-glejowych Wysoczyzny Siedleckiej. W glebach stwierdzono naturalną zawartość ogólną ołowiu, a jego profilowe rozmieszczenie wynikało głównie z zasobności skały macierzystej i zaawansowania glebotwórczego procesu płowienia. Średni procentowy udział ołowiu we frakcjach wydzielonych metodą BCR przedstawia następujący szereg malejących wartości: F4 > F2 > F3 > F1. Najwięcej ołowiu we frakcji F1 i F3 zanotowano w poziomach powierzchniowych (Ap, EB); F2 – w poziomie wzbogacenia (Bt); F4 – w poziomie skały macierzystej (C, Ck). Wykazano istotny wpływ właściwości gleby (pH, Corg, frakcja iłowa, KPW, Pbt) na zawartość ołowiu w wydzielonych frakcjach. Akumulacja ołowiu w poziomach próchnicznych, w tym jego udział w łatwo rozpuszczalnej frakcji bio- przyswajalnej F1, to efekt niewielkiej, ale długotrwałej antropopresji, która nie ogranicza rolniczego użytkowania badanych gleb do produkcji wysokiej jakości płodów rolnych.

85-94