Acta Scientiarum Polonorum

Czasopismo naukowe założone w 2001 roku przez polskie uczelnie rolnicze

| Informacje | Recenzenci | Rada Programowa | Rady naukowe | Adresy redakcji | Serie | Wymogi edytorskie | Wzorcowy artykuł | Warunki publikacji | Procedura recenzowania | Prenumerata | Streszczenia | Szukaj | Statystyki |
Agricultura
(Agronomia) 12 (4) 2013
Tytuł
IDENTYFIKACJA GENU PÓŁKARŁOWATOŚCI Z WYKORZYSTANIEM MARKERA WMS 261 U GENOTYPÓW PSZENICY O ZRÓŻNICOWANYM POCHODZENIU
Autor
Dorota Weigt, Agnieszka Tomkowiak, Danuta Kurasiak-Popowska, Jerzy Nawracała
Słowa kluczowe
pszenica, geny półkarłowości, markery SSR, gen Rht 8
Streszczenie
Wykorzystanie genów półkarłowatości spowodowało istotny postęp w hodowli pszenicy. Spośród 21 opisanych w literaturze genów warunkujących skrócenie źdźbła, gen Rht8 jest jednym z najczęściej wykorzystywanych w programach hodowlanych pszenicy. Zlokalizowany jest na krótkim ramieniu chromosomu 2D w odległości 0,6cM od locus Xgwm 261. Jego obecność można zidentyfikować jedynie metodami molekularnymi, do których zalicza się między innymi technika SSR (Single Sequence Repeat), pozwalająca na generowanie produktów o długości 165 pz, 174 pz i 192 pz. Ich obecność wskazuje na występowanie genu Rht8 w analizowanych genotypach. Produkt o długości 192 pz jest najsilniej powiązany z redukcją wysokości roślin pszenicy i powoduje skrócenie źdźbła o ok. 7-8 cm. Celem pracy była identyfikacja genów półkarłowatości dla markera WMS 261 o długości 192 pz, sprzężonego z genem Rht 8 form pszenicy zwyczajnej o różnym pochodzeniu. Materiał roślinny stanowiło 27 odmian i 9 linii pszenicy. Analizowano odmiany polskie, rosyjskie, czeską, austriacką, francuską i angielską oraz linie polskie pochodzące z Hodowli Roślin Smolice oraz z Katedry Genetyki i Hodowli Roślin Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. W wyniku przeprowadzonych analiz obecność specyficznego produktu stwierdzono u 17 spośród 36 badanych genotypów. Były to odmiany polskie: Grana, Kompana, Luna, Małgorzatka Udycka, Ostka Strzelecka i Turnia oraz zagraniczne: Alcazar, Besostaja 4 i Ludwig. Obecność markera WMS 261 o długości 192 pz stwierdzono także w 3 liniach pochodzących z HR Smolice i 2 wyprowadzonych w Katedrze Genetyki i Hodowli Roślin UP w Poznaniu.
Strony
95-103
Cytowanie
Weigt, D., Tomkowiak, A., Kurasiak-Popowska, D., Nawracała, J. (2013). IDENTYFIKACJA GENU PÓŁKARŁOWATOŚCI Z WYKORZYSTANIEM MARKERA WMS 261 U GENOTYPÓW PSZENICY O ZRÓŻNICOWANYM POCHODZENIU. Acta Sci. Pol. Agricultura, 12(4), 95-103.
Pełny tekst