W pracy przedstawiono przeobrażenia sieci hydrograficznej środkowego odcinka rzeki Piwonii obejmującego swym zasięgiem mikrozlewnie stawów sosnowickich. Podstawa analizy były archiwalne mapy topograficzne z XIX i XX wieku. Pierwsze prace hydrotechniczne wykonane w latach międzywojennych obejmowały wybudowanie stawów rybnych oraz systemu kanałów doprowadzających do nich wodę. W wyniku wykonanych wówczas prac we wsi Sosnowica powstało 25 stawów, obecnie funkcjonuje 11. Duże zmiany w gospodarce stawowej w rejonie Sosnowicy nastąpiły w związku z wybudowaniem kanału Wieprz–Krzna (KWK) kiedy to w latach 60. zmodernizowano prawie wszystkie stawy. Zmieniono źródło poboru wody i system gospodarki wodą z paciorkowego na zasilanie stawów z doprowadzalników. W 1963 roku w wyniku wykonania projektu odwodnienia powstał obiekt melioracyjny Piwonia-Uhnin. Zinwentaryzowana długość sieci wodnej w 2011 roku wynosiła: rzeka Piwonia – 3 km, KWK – 3 km, rowy melioracyjne – 13 km, rowy stawowe – 7 km. Łączna długość sieci hydrograficznej wyniosła 26 km w zlewni stawów sosnowickich o powierzchni 28,7 km², co odpowiada gęstości prawie 1 km · km^–2.

67-73