Celem badań było porównanie wpływu uprawy płużnej oraz konserwującej z wykorzystaniem różnych międzyplonów na plon i jakość ziarna oraz zdrowotność roślin pszenicy jarej wysiewanej w monokulturze na glebie rędzinowej. Schemat doświadczenia założonego na glebie rędzinowej metodą split-plot w czterech powtórzeniach uwzględniał uprawę płużną (A) oraz uprawę konserwującą prowadzoną dwoma sposobami: z jesiennym talerzowaniem międzyplonów (B) oraz z wiosennym ich talerzowaniem (C). Jednocześnie zastosowano cztery sposoby regeneracji stanowiska w monokulturze pszenicy jarej w postaci wsiewek międzyplonowych koniczyny czerwonej i życicy westerwoldzkiej oraz międzyplonów ścierniskowych facelii błękitnej i gorczycy białej. Obiekt kontrolny stanowiły poletka bez międzyplonów. Płużna uprawa roli sprzyjała uzyskaniu większej obsady kłosów, liczby ziaren w kłosie, co w konsekwencji przełożyło się na zwiększenie plonu ziarna pszenicy jarej w porównaniu z uprawą konserwującą. Obniżenie plonu ziarna pszenicy jarej w obiektach uprawy konserwującej wynikało w największym stopniu ze zmniejszonej obsady kłosów. Liczba kłosów oraz plon ziarna uzyskany z poletek gdzie wysiewano międzyplony ścierniskowe oraz wsiewkę śródplonową z koniczyny czerwonej były istotnie większe niż w stanowisku po wsiewce z życicy westerwoldzkiej i poletkach kontrolnych. Lepsze plonowanie pszenicy jarej w stanowisku po międzyplonach ścierniskowych i wsiewce międzyplonowej z koniczyny czerwonej wynikało w dużym stopniu ze zwiększonej liczby kłosów na jednostce powierzchni. Systemy uprawy roli oraz międzyplony nie zmieniały istotnie masy 1000 ziaren pszenicy jarej. Stopień porażenia podstawy źdźbła i korzeni pszenicy jarej przez kompleks chorób grzybowych nie był różnicowany przez oceniane systemy uprawy roli. Wskaźnik chorobowy określony dla pszenicy jarej w stanowiskach po wsiewce międzyplonowej koniczyny czerwonej oraz międzyplonach ścierniskowych z facelii błękitnej i gorczycy białej był istotnie mniejszy niż po wsiewce z życicy westerwoldzkiej i kontroli bez międzyplonów. Zawartość białka ogólnego i glutenu w ziarnie pszenicy jarej oraz wskaźnik sedymentacji nie zmieniały się pod wpływem zastosowanych systemów uprawy roli. Zastosowanie życicy westerwoldzkiej jako wsiewki międzyplonowej pogarszało jakość ziarna pszenicy jarej.

21-38