W Polsce liczba gatunków chwastów występujących w uprawach rolniczych wynosi od 300 do 400, a w uprawie ziemniaka liczba ta waha się w granicach od 29 do 55 gatunków. Ziemniak jest rośliną, która silnie się zachwaszcza, gdyż uprawiany jest w szerokiej rozstawie rzędów oraz charakteryzuje się powolnym początkowym wzrostem. Celem 3-letnich badań było określenie wpływu zabiegów agrotechnicznych, takich jak ograniczone nawożenie mineralne, stosowanie obornika i słomy, uprawa międzyplonów, a także stosowanie użyźniacza glebowego na występowanie chwastów na plantacji ziemniaka. Wykazano, że liczebność chwastów oznaczanych w trzech sezonach wegetacyjnych przed zwarciem rzędów kształtowała się na niskim poziomie (2-9 szt. na m²), a przed zbiorem bulw była tylko nieznacznie wyższa. Wśród dwuliściennych gatunków chwastów najliczniej występowały: komosa biała (Chenopodium album L.), fiołek polny(Viola arvensis Murr.), żółtlica drobnokwiatowa (Galinsoga parviflora Cav.) i tasznik pospolity(Capsella bursa-pastorisL Med.), a jednoliściennych chwastnica jednostronna (Echinochloa crus galli L.) i perz właściwy(Elymus repens L.). Najmniejsze zachwaszczenie, zwłaszcza gatunkami dwuliściennymi, zanotowano po zastosowaniu słomy jako nawozu organicznego. Mniejsza liczba chwastów dwuliściennych występowała wtedy, gdy standardową dawkę nawozów mineralnych zmniejszono o 50%. Stosowanie użyźniacza glebowego UGmax spowodowało natomiast zwiększenie liczby chwastów jednoliściennych przed zwarciem rzędów ziemniaka oraz jednoi dwuliściennych przed zbiorem bulw. Najmniejsze zachwaszczenie występowało wówczas, gdy stosowano nawożenie słomą, zmniejszono o 50% nawożenie mineralne i nie stosowano użyźniacza glebowego.

61-71