Acta Scientiarum Polonorum

Czasopismo naukowe założone w 2001 roku przez polskie uczelnie rolnicze

| Informacje | Recenzenci | Rada Programowa | Rady naukowe | Adresy redakcji | Serie | Wymogi edytorskie | Wzorcowy artykuł | Warunki publikacji | Procedura recenzowania | Prenumerata | Streszczenia | Szukaj | Statystyki |
Formatio Circumiectus
(Kształtowanie Środowiska) 13 (1) 2014
Tytuł
ŚWIĄTYNIE ABU SIMBEL (EGIPT) I ICH RELOKACJA JAKO PRZYKŁAD AGRESYWNEJ METODY WYKORZYSTANEJ W PROCESIE KONSERWACJI ZABYTKÓW ARCHITEKTURY
Autor
Małgorzata Z. Wilczkiewicz
Słowa kluczowe
świątynia, zabytek, zapora wodna, kreacja, krajobraz, relokacja
Streszczenie
Konserwacja zabytków architektury posługuje się różnymi metodami w zależności od specyfiki obiektu i zakresu procesu konserwacji. Jedną z agresywnych metod konserwacji, z której korzysta się w przypadku ratowania zabytku przed zalaniem (stosowaną zwłaszcza przy budowie zapór wodnych), jest metoda relokacji. W przypadku relokacji świątyń Abu Simbel, przenoszonych w związku z budową nowej tamy w Assuanie, należało przed przystąpieniem do relokacji stworzyć sztuczny krajobraz – górę, w której wnętrze mogły zostać wprowadzone obie świątynie. A zatem oprócz zagadnień hydrotechnicznych związanych z budową tamy oraz problemów konserwatorskich występujących w procesie relokacji świątyń, mamy także przykład kreacji krajobrazowej wykonanej dla potrzeb konserwacji.
Strony
81-95
Cytowanie
Wilczkiewicz, M. (2014). ŚWIĄTYNIE ABU SIMBEL (EGIPT) I ICH RELOKACJA JAKO PRZYKŁAD AGRESYWNEJ METODY WYKORZYSTANEJ W PROCESIE KONSERWACJI ZABYTKÓW ARCHITEKTURY. Acta Sci. Pol. Formatio Circumiectus, 13(1), 81-95.
Pełny tekst