W hodowli mutacyjnej chryzantem regeneracja in vitro pędów przybyszowych z kwiatów języczkowatych doprowadzić może do rozdzielenia komponentów chimer i w rezultacie do uzyskania nowych, oryginalnych odmian. W tej metodzie o sukcesie w dużej mierze decyduje wynik w postaci liczby uzyskanych pędów. Im większa jest ich liczba, tym większe są szanse na skuteczną separację komponentów chimer i uzyskanie nowej stabilnej odmiany. W badaniach określono wpływ takich czynników jak stadium rozwoju kwiatostanu, rodzaj eksplantatu oraz pozycja jego inokulacji na zwiększenie wydajności kaulogenezy przybyszowej. Kwiaty języczkowate Chrysanthemum × grandiflorum (Ramat.) Kitam. ‘Cool Time’ wykładano na pożywkę Murashige i Skooga [1962] uzupełnioną 2 mg∙dm^-3 BAP i 0.5 mg∙dm^-3 NAA. Nie udowodniono wpływu stadium rozwoju kwiatostanu (niecałkowicie otwarty z widocznym częściowo oczkiem lub z widocznym całym oczkiem, w którym nie pylą kwiaty rurkowate albo całkowicie otwarty, w którym dwa lub połowa okółków kwiatów rurkowatych pyli) na wydajność regeneracji pędów. Najwięcej pędów powstaje na przeciętych poprzecznie lub podłużnie na pół albo na całych nakłuwanych kwiatach języczkowatych inokulowanych horyzontalnie stroną zewnętrzną.

155-165