W pracy określono nakłady energetyczne poniesione na stosowanie pod burak cukrowy nawozów organicznych (obornika, całej masy i resztek pożniwnych wsiewek międzyplonowych) i mineralnych (400, 600 kg NPK·ha^-1). Obliczono wartość energetyczną plonu wsiewek międzyplonowych przeznaczonych na paszę, wartość energetyczną plonu korzeni i liści buraka cukrowego oraz wskaźnik efektywności energetycznej. Największe nakłady energetyczne stwierdzono w kombinacji nawożonej resztkami pożniwnymi życicy wielokwiatowej. Zastosowanie pod burak cukrowy całej biomasy lucerny chmielowej i jej resztek pożniwnych, w odniesieniu do obornika, zmniejszyło nakłady energetyczne na 1ha odpowiednio o 59,99 i 41,67%. Wzrost poziomu nawożenia mineralnego NPK zwiększał nakłady energetyczne i wartość energetyczną plonu, a zmniejszał wskaźnik efektywności energetycznej. Wartość energetyczna plonu buraka cukrowego była największa na obiekcie nawożonym całą biomasą mieszanki lucerny chmielowej z życicą wielokwiatową, jak i całą biomasą lucerny chmielowej oraz dawką 600 kg NPK·ha^-1. Największy wskaźnik efektywności energetycznej uzyskano w kombinacji nawożonej całą biomasą lucerny chmielowej.

93-105