Wartość biologiczna świeżego i wysuszonego surowca przyprawowego pozostaje pod silnym wpływem warunków klimatycznych, agrotechnicznych oraz czynników genetycznych i ontogenetycznych. W dostępnej literaturze naukowej nieliczne publikacje przedstawiają problematykę uprawy roślin zielarskich na bezpośrednie spożycie oraz omawiają wartość biologiczną świeżego surowca. Dlatego też celem podjętych badań była ocena plonowania oraz jakości ziela bylicy estragonu w uprawie na zbiór pęczkowy, w zależności od gęstości roślin (20 × 20 cm i 30 × 30 cm) i terminu zbioru (początek lipca i początek września). Badania przeprowadzono w latach 2010–1012 w Stacji Doświadczalnej Katedry Warzywnictwa i Roślin Leczniczych Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie (51º14’N 22º34’E). W świeżym materiale roślinnym określono zawartość kwasu L-askorbinowego, chlorofilu, karotenoidów oraz olejku eterycznego. Natomiast w zielu otartym określono zawartość olejku eterycznego, garbników i flawonoidów. Wielkość plonu ziela estragonu w uprawie na zbiór pęczkowy była zależna od gęstości roślin oraz terminu zbioru, a także ich współdziałania. Rośliny rosnące w mniejszym zagęszczeniu oraz zbierane w okresie wczesnoletnim charakteryzowały się lepszymi parametrami plonu w porównaniu z pozostałymi. Ziele estragonu zbierane na początku lipca charakteryzowało się większą koncentracją kwasu L-askorbinowego, chlorofilu a, b i a + b, flawonoidów oraz olejku eterycznego oraz mniejszą zawartością garbników, niż surowiec zbierany na początku września. Zawartość karotenoidów w surowcu estragonu nie była zależna od badanych czynników, przy ich istotnym współdziałaniu. W uprawie estragonu na zbiór pęczkowy można polecić mniejsze zagęszczenie roślin warunkujące wysoki plon surowca oraz plon olejku. Początek lipca okazał się korzystniejszym terminem zbioru estragonu na pęczki niż początek września, z uwagi na wielkość i wartość biologiczną plonu oraz plon olejku.

185-198