Alloksan i streptozotocyna są szeroko wykorzystywane do wywoływania cukrzycy doświadczalnej u zwierząt ze względu na ich zdolności powodowania martwicy komórek ? trzustki. Dodatkowo, cytotoksyczne działanie alloksanu może wpływać również na inne typy komórek, prowadząc do ich uszkodzenia. Natomiast brak jest informacji o bezpośrednim działaniu STZ. Prezentowana praca porównuje efekty działania alloksanu i STZ na wybrane parametry metaboliczne (glukozę, triglicerydy, wolne kwasy tłuszczowe, azot ?-aminowy), stężenie insuliny oraz na aktywność wybranych enzymów w surowicy krwi szczurów. Zwierzęta otrzymały dożylnie alloksan i STZ w dawce 75 mg/kg m.c. Trzydzieści minut po iniekcji szczury dekapitowano i pobierano surowicę krwi do dalszych analiz. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że zmiany w koncentracji analizowanych parametrów nie są identyczne w grupach zwierząt po podaniu alloksanu i STZ. Alloksan wywołał gwałtowny wzrost stężenia glukozy, spowodował wzrost aktywności peroksydazy glutationowej i obniżył stosunek AspAT/AlAT, natomiast w przypadku zastosowania STZ nie odnotowano takich efektów. Rezultaty przeprowadzonych badań skłaniają do twierdzenia, że STZ działa bardziej wybiórczo w porównaniu z alloksanem w wywoływaniu doświadczalnej cukrzycy u zwierząt i nie wykazuje cytotoksycznego wpływu na inne tkanki, w szczególności na komórki wątroby.

145-151