Acta Scientiarum Polonorum

Czasopismo naukowe założone w 2001 roku przez polskie uczelnie rolnicze

| Informacje | Recenzenci | Rada Programowa | Rady naukowe | Adresy redakcji | Serie | Wymogi edytorskie | Wzorcowy artykuł | Warunki publikacji | Procedura recenzowania | Prenumerata | Streszczenia | Szukaj | Statystyki |
Hortorum Cultus
(Ogrodnictwo) 13 (5) 2014
Tytuł
Zmienność produkcji nektaru i pyłku w kwiatach podwójnie ulepszonych linii gorczycy białej oraz ich atrakcyjność dla pszczoły miodnej
Autor
Teresa Piętka, Marzena Masierowska
Słowa kluczowe
Sinapis alba L., nektar, pyłek, linie podwójnie ulepszone, intensywność oblotu kwiatów
Streszczenie
Badania dotyczyły zmienności produkcji nektaru i pyłku w kwiatach 75 podwójnie ulepszonych linii gorczycy białej oraz odmiany wzorcowej ‘Nakielska’. Ponadto monitorowano intensywność odwiedzin owadów na kwiatach 19 linii. Stwierdzono, że masa i koncentracja produkowanego nektaru oraz całkowita masa cukrów wydzielonych w nektarze różniły się istotnie pomiędzy genotypami. Średnia masa nektaru z 10 kwiatów badanych linii wahała się od 2,3 do 24,4 mg, w porównaniu z 14,7 mg u ‘Nakielskiej’. Koncentracja nektaru dla większości linii przekroczyła 20%. U 52% badanych linii, dziesięć kwiatów wydzielało średnio powyżej 2 mg cukrów w nektarze. Średnia masa pyłku z 10 kwiatów wyniosła 1,2–12,0 mg, przy średniej dla ‘Nakielskiej’ 8,5 mg. Nie stwierdzono jednoznacznego wpływu genotypu na masę produkowanego pyłku. Badane linie nie różniły się istotnie atrakcyjnością dla odwiedzających je owadów. Wśród entomofauny dominowały pszczoły miodne (93% wszystkich owadów pracujących na kwiatach). Sekrecja nektaru w kwiatach linii podwójnie ulepszonych gorczycy białej jest porównywalna z odmianami konwencjonalnymi, które produkują jednak istotnie mniej pyłku.
Strony
197-209
Cytowanie
Piętka, T., Masierowska, M. (2014). Zmienność produkcji nektaru i pyłku w kwiatach podwójnie ulepszonych linii gorczycy białej oraz ich atrakcyjność dla pszczoły miodnej. Acta Sci. Pol. Hortorum Cultus, 13(5), 197-209.
Pełny tekst