W pracy oceniono właściwości allelopatyczne wodnych ekstraktów z nadziemnych części siewek gryki kontrolnej oraz traktowanej parami jasmonianu metylu (JA-Me), a także ekstraktów wzbogaconych 2-fenyloetyloaminą (PEA) oraz jej metabolitami: kwasem fenylooctowym (PAA) i 2-fenyloetanolem (PE) w stosunku do siewek roślin warzywnych dwuliściennych (pomidor, rzodkiewka, rzeżucha) oraz jednoliściennych (kukurydza). Określono także ich wpływ na poziom związków fenolowych i flawonoidów oraz stopień peroksydacji lipidów w tkankach roślin akceptorowych. We wszystkich przypadkach odnotowano hamowanie wzrostu tych roślin, a działanie to różniło się w zależności od zastosowanego ekstraktu, badanego gatunku oraz czasu trwania stresu allelochemicznego. Zastosowanie JA-Me spowodowało podwyższenie zawartości związków fenolowych i w konsekwencji potencjału allelopatycznego tkanek gryki. Generalnie, korzenie testowanych roślin akceptorowych były bardziej wrażliwe na działanie badanych ekstraktów niż części nadziemne. W przypadku kukurydzy dodatek PEA, PAA i PE silnie hamował zarówno wzrost korzeni, jak i części nadziemnych. Odmienne zjawisko wystąpiło natomiast w korzeniach pomidora, których wzrost był stymulowany przez PE. Ekstrakty z gryki powodowały zwiększenie procesu peroksydacji lipidów u kukurydzy, lecz dodanie PEA, PAA i PE ograniczało ten proces. Ekstrakty z gryki wpływały też na zwiększoną biosyntezę związków fenolowych i flawonoidów w tkankach pomidora i kukurydzy, co może być związane z uruchomieniem mechanizmów przystosowania do warunków stresowych.

139-151