Pomimo prowadzonej w szkółkach roślin ozdobnych w Polsce intensywnej ochrony chemicznej przed szkodnikami, przędziorki wciąż znajdują się w grupie fitofagów, które szczególnie trudno zwalczyć. Ze względu na tworzenie się ras odpornych na akarycydy, uzasadnione wydaje się poszukiwanie alternatywnych do chemicznej metod walki z przędziorkami, także w szkółkach roślin ozdobnych. Celem niniejszej pracy było wytypowanie szczególnie narażonych na żerowanie dużych populacji przędziorków odmian świerka pospolitego oraz ustalenie, jakie gatunki Phytoseiidae zasiedlają poszczególne odmiany Picea abies uprawiane w chronionych chemicznie szkółkach roślin ozdobnych. Zbadano także liczebność i skład gatunkowy przędziorków i dobroczynków zasiedlających drzewa świerka pospolitego rosnące w lasach. Jak wykazały badania, niemal wszystkie odmiany świerka pospolitego oferowane do sprzedaży w szkółkach były zasiedlone przez przędziorki. Spośród badanych świerków największą liczebność Tetranychidae stwierdzono na odmianach: ‘Inversa’, ‘Remontii’, ‘Waldbrund’, ‘Nidiformis’ i  ‘Pumila Glauca’. W szkółkach na badanych roślinach stwierdzono drapieżnego roztocza Typhlodromus tiliae Oudemans, niemniej jego liczebność była znacznie niższa niż na świerkach rosnących w warunkach naturalnych. Dodatkowo w lasach na świerku pospolitym stwierdzono dwa inne gatunki dobroczynków: Anthoseius bakeri (Garman) i Amblyseius andersoni (Chant).

161-172