Badania były prowadzone w płatach nieużytkowanych łąk Molinietum caeruleae: płat I był zdominowany przez niewielkie gatunki łąkowe, w płacie II przeważały wysokokępowe trawy, natomiast płat III był zarośnięty przez krzewiaste gatunki wierzb i otoczony drzewami. W każdym płacie losowo wykonano po 15 okrągłych luk o promieniu 30 cm przez usunięcie roślin i ściółki. Następnie każdą lukę podzielono na część centralną (o promieniu 20 cm) oraz część obwodową. Natężenie światła oraz temperatura gleby były znacznie wyższe w środku odsłonięć niż na ich obrzeżach, natomiast wilgotność gruntu prezentowała odwrotną tendencję. Pomimo heterogennych warunków całkowita liczba gatunków/siewek odnotowana w środku i na skraju odsłonięć były podobne. W puli siewek przeważały gatunki kolonizujące równomiernie całą powierzchnię luk, odnotowano również taksony pojawiające się głównie w centralnej części odsłonięć oraz kiełkujące zwłaszcza na obrzeżach luk. W świetle przeprowadzonych badań stwierdzić można, że niejednorodne warunki siedliskowe umożliwiają rekrutację taksonów o rożnych wymaganiach, przyczyniając się do wzrostu zróżnicowania gatunkowego w płatach nieużytkowanych łąk.

33-45