Celem pracy była ocena wpływu różnych gęstości siewu oraz przebiegu warunków atmosferycznych w okresie wegetacji na plon i elementy składowe plonu wybranych brunatnoi żółtoplewkowych genotypów (odmian i rodów) owsa siewnego. Dwuczynnikowe doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2007-2010 w Zakładzie Hodowlano-Produkcyjnym Małopolskiej Hodowli Roślin w Polanowicach koło Krakowa. Pierwszy czynnik badawczy stanowiło 6 odmian/rodów owsa siewnego: 3 odmiany/rody brunatno (Gniady, CHD 2875/01, CHD 2833/02) i 3 odmiany żółtoplewkowe (Bohun, Deresz i Cwał). Drugim czynnikiem były 3 gęstości siewu: 300, 400 i 500 kiełkujących ziaren·m^-2. Porównywane w badaniach brunatno(5,90 Mg·ha^-1) i żółtoplewkowe (6,13 Mg·ha^-1) genotypy owsa siewnego nie różniły się istotnie wielkością plonu ziarna, natomiast pomiędzy poszczególnymi rodami i odmianami (Gniady, CHD 2875/01, CHD 2833/02, Bohun, Deresz i Cwał) stwierdzono istotne różnice zarówno w plonach ziarna, jak i liczbie ziaren wykształconych w wiesze i masie 1000 ziaren. Średni plon owsa uzyskany w doświadczeniach wyniósł 5,6-6,4 Mg·ha^-1, a najwyżej plonującym okazał się brązowoplewkowy ród CHD 2833/02. Zróżnicowana gęstość siewu nie miała wpływu na wielkość plonu ziarna, natomiast istotnie różnicowała elementy składowe plonu. Wzrost zagęszczenia był wprost proporcjonalny do liczby wiech wykształconych na jednostce powierzchni. Badane czynniki doświadczalne miały istotny wpływ na celność ziarna w badanym materiale. Najwyżej plonujące odmiany i rody (CHD 2833/02, Bohun, Deresz) cechowały się większym udziałem ziaren małych (<2,2 mm) i mniejszą zawartością ziaren dużych. Przebieg warunków pogodowych w latach prowadzenia badań istotnie różnicował wielkość plonu, elementy składowe plonu oraz udział ziarniaków poszczególnych frakcji. W korzystnych dla wzrostu i rozwoju roślin owsa warunkach 2008 roku, udział ziarniaków frakcji 2,5-2,7 mm był większy niż w pozostałych latach prowadzenia doświadczeń.

47-61