Pyricularia grisea, grzyb zarazy ryżowej, jest zagrożeniem dla plonów ryżu w Iranie i na całym świecie. W niniejszym badaniu przy użyciu 14 markerów mikrosateklitarnych oceniano różnorodność genetyczną P. grisea zebranego z różnych pól prowincji Guilan. Markery te tworzyły 64 polimorficznych wiązań przy średnio 4,57 wiązaniach dla każdego markera. Średnia informacji polimorficznych we wszystkich markerach wynosiła 0,734, średnia efektywna liczba alleli – 2,68, średnia heterozygotyczność oczekiwana Nei – 0,734 a średni indeks informacji Shannon – 1,05. Marker SSR43,44 miał największą zawartość informacji polimorficznej (PIC = 0.85), największą liczbę alleli obserwowanych (na = 8), liczbę efektywnych alleli (ne = 3.76), największą heterozygotyczność oczekiwaną Nei (Ne = 0,861) i indeks informacji Shannon (I = 1.38). Był to najlepszy spośród 14 markerów użytych do oceny różnorodności genetycznej P. grisea. Analizę skupień przeprowadzono za pomocą prostego współczynnika simple maching oraz metody UPGMA. Na podstawie wyników badań izolaty zaklasyfikowano do 3 linii przez odcięcie dendogramu na podobnym poziomie powiązań 0,76. Numer 1 był główną grupą i reprezentował większość tych izolatów. Wyniki analizy głównych współrzędnych także dzieliły izolaty na trzy grupy podobne do tych, które otrzymano za pomocą analizy skupień. Podsumowując, wyniki badań potwierdziły, że markert mikrosatelitarne to dobre i odpowiednie markery do analizy struktury P. grisea.

15-28