Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus) jest ważną dziką rośliną o jadalnych owocach rosnącą w rejonie Morza Czarnego w Turcji. Określono cechy kształtu dwudziestu dwóch jej odmian, zarówno w sposób opisowy, jak i – po raz pierwszy w literaturze – w oparciu o eliptyczna analizę Fouriera. W ocenie semantycznej kształt większości był zbliżony do kuli, jednak wyniki danych opisowych wykazały różnicę w rozmiarze, kształcie i cechach grawimetrycznych. Odmiany takie jak 30023, 30024 i 30027 miały najwieksze średnie wartości odnoszące się do cech rozmiaru i cech grawimetrycznych, natomiast średnie odmian 20043, 30028 i 30030 były najmiejsze. Dane dotyczące kulistości odmian 30019, 30028, 30030 i 30033 wskazywały na największe średnie mieszczące się w przedziale między 96,2 a 97,8%. Test skupisk podzielił odmiany na pięć podklas. Genotypy w piątym skupisku miały większe wartości cech grawimetrycznych i cech dotyczących kształtu niż pozostałe. Odmiany w pierwszym skupisku miały największą średnią sferyczności, ale najmiejsze wartości cech grawimetrycznych i cech dotyczących kształtu.

63-82