Buraczany wywar melasowy, produkt uboczny przemysłu gorzelniczego, charakteryzuje ciemnobrunatna barwa, za którą odpowiadają melanoidyny, karmele oraz produkty alkalicznego rozkładu inwertu. Celem badań było określenie wpływu dodatku ekstraktu drożdżowego i stężenia wywaru na stopień jego dekoloryzacji w hodowli bakterii fermentacji mlekowej Pediococcus parvulus MiLab099. Zastosowano kompozycyjny plan rotatabilny (N = 2, α= 1,4142, N = 10). Hodowlę prowadzono metodą wstrząsarkową (120 obr.· min^-1) w kolbach stożkowych (250 cm³), które zawierały 100 cm³ podłoża o składzie wynikającym z planu eksperymentu: stężenie wywaru od 7,57 do 92,43% oraz dodatek ekstraktu drożdżowego (YE) od 0,17 do 5,83 g·dm^-3. Inokulum dodawano w ilości 1 cm³. Efektywność dekoloryzacji wywaru oceniano spektrofotometrycznie (475 nm). Stopień usunięcia kolorantów oznaczano metodą Iwanowa-Sapronowa. Dla większości wariantów stopień dekoloryzacji wywaru nie przekroczył 10%, a maksymalna wartość wyniosła ok. 21%. Statystycznie istotny wpływ (p ≤ 0,05) na stopień dekoloryzacji wywaru miało jego stężenie, zaś nieistotny statystycznie okazał się dodatek YE.

29-40