Obecnie najbardziej preferowane na rynku małe główki kapusty (o masie ok. 2,0 kg), można uzyskać poprzez dobór odpowiedniej odmiany, jak również właściwe zabiegi agrotechniczne, w tym umiarkowane nawożenie azotem. Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu zwiększonego zagęszczenia roślin i dawki azotu na plonowanie i strukturę plonu kapusty z uwzględnieniem jej wartości odżywczej. Kapustę głowiastą białą odmiany ‘Kalorama F₁’ uprawiano w rozstawie międzyrzędzi 45 cm, a w rzędzie, co 50, 40, 35 i 30 cm, co zapewniało obsadę roślin na 1 ha wynoszącą odpowiednio 44 000, 55 000, 63 000 i 74 000 szt. Azot zastosowano w ilościach 150 i 300 kg ha^-1 podzielonych na 3 równe dawki. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że dawka azotu wynosząca 150 kg N ha^-1 była czynnikiem ograniczającym wzrost plonu kapusty przy obsadzie roślin większej od 44 000 szt. ha^-1. Po zastosowaniu azotu w ilości 300 kg N ha^-1 plon kapusty uprawianej w obsadzie 63 000 i 74 000 szt. ha^-1 był istotnie większy w porównaniu z obsadą 44 000 szt. Biorąc pod uwagę zarówno wielkość plonu, jak i jego strukturę, można stwierdzić, że rozstawa między rzędami wynosząca 45 cm i 40 cm w rzędzie i dająca obsadę 55 000 szt. roślin na 1 ha jest optymalna do uzyskania wysokiego plonu główek o masie 1,0–2,0 kg. Zwiększanie zagęszczenia roślin wpłynęło również korzystnie na wzrost zawartości suchej masy, witaminy C i cukrów oraz przyczyniło się do ograniczenia akumulacji azotanów w główkach kapusty. Zwiększenie dawki azotu do 300 kg N ha^-1 wpłynęło korzystnie na plon ogólny główek kapusty oraz frakcji o masie > 1,0 kg. Jedyne spowodowane intensywnym nawożeniem azotem zmiany w składzie chemicznym roślin to wzrost akumulacji azotanów i zmniejszenie zawartości wapnia w częściach jadalnych kapusty.

75-85