Przeprowadzono pełną procedurę otrzymywania podwojonych haploidów ogórka, która składała się z następujących etapów: indukcji rozwoju haploidalnych zarodków poprzez zapylenie napromieniowanym pyłkiem, izolacji i kultury in vitro zarodków, rozwoju roślin haploidalnych, podwojenia liczby chromosomów poprzez regenerację z eksplantatów liściowych, aklimatyzację, samozapylenia podwojonych haploidów i charakterystyki linii DH. Haploidy i podwojone haploidy otrzymano w przypadku wszystkich ośmiu genotypów wykorzystanych w doświadczeniach jako rośliny donorowe. Rośliny donorowe porównano pod względem liczby haploidalnych zarodków i roślin DH jaką z nich otrzymano. Oceniono wpływ genotypu i wieku rośliny donorowej na regenerację i liczbę otrzymanych regenerantów DH. W celu optymalizacji metody podwajania liczby chromosomów zmodyfikowano skład pożywki, a eksplantaty podzielono na cztery grupy w zależności od sektora liścia z którego zostały pozyskane. Ulepszono sposób aklimatyzacji roślin DH do warunków szklarniowych. Otrzymano wyrównane linie DH, które mogą być wykorzystane w hodowli.

81-92