Stabilność genetyczna i fenotypowa roślin uzyskanych przez embriogenezę somatyczną może zostać zachwiana. Powodem może być pośrednia regeneracja zarodków somatycznych poprzez kalus lub wysokie stężenie regulatorów wzrostu dodanych na etapie indukcji zarodków somatycznych. Embriogeneza somatyczna chryzantem odmian: ‘Lady Salmon’ (chimera) i ‘Lady Vitroflora’ (niechimera), była indukowana na zmodyfikowanych pożywkach Murashige i Skoog (MS) z dodatkiem 4 mg·dm^-3 kwasu 2,4-dwuchlorofenoksyoctowego (2,4-D) i 1 mg·dm^-3 kinetyny (KIN) lub 6-benzylaminopuryny (BAP). Cytometria przepływowa (FCM) wykazała, że rośliny pochodzące z zarodków somatycznych obu odmian utrzymują ploidalność roślin kontrolnych uzyskanych z merystemu. Barwa i zawartość barwników w kwiatostanach roślin pochodzących z zarodków somatycznych u ‘Lady Vitroflora’ były podobne do roślin kontrolnych. Jednak kwiaty języczkowate klonów ‘Lady Salmon’ nie zawierały karotenoidów, charakterystycznych dla tej odmiany, a w konsekwencji tworzyły kwiaty w różnych barwach. Tak więc embriogeneza somatyczna u chryzantem może być stosowana do oddzielania składników chimery peryklinalnej u odmian będących chimerami i otrzymania dodatkowego źródła zmienności w hodowli odmian. Natomiast u odmian jednorodnych genetycznie może być stosowana w laboratoriach produkcyjnych do klonowania roślin w warunkach in vitro poprzez embriogenezę somatyczną.

131-139