Park w Kłodzinie założono w XIX w. Usytuowany jest na wzniesieniu, z którego roztacza się widok na dolinę rzeki Pasłęki. Zajmuje powierzchnię 0,73 ha i ma kształt prostokąta. W południowo-zachodniej części parku wzniesiono dworek, który w czasie II wojny światowej został spalony. W roku 1956 pozostałą część rozebrano, a do dnia dzisiejszego przetrwały tylko fundamenty. Po parcelacji dóbr ziemskich w roku 1945 i 1946, majątek przeszedł na własność państwa i był użytkowany przez Państwowe Gospodarstwo Rolne – Morąg, a od 1990 r. jest własnością prywatną. W parku zachowały się w dobrym stanie fragmenty starodrzewu wzdłuż południowej i wschodniej jego granicy złożone z klonu pospolitego (Acer platanoides L.), lipy drobnolistnej (Tilia cordata Mill.), dębu szypułkowego (Quercus robur L., odmiana ‘Fastigiata’ o formie kolumnowej i stożkowej) oraz świerka pospolitego (Picea abies Link). W środkowej części parku nie ma zadrzewienia; pozostało tylko jedno okazałe drzewo – dąb szypułkowy. Zachowała się aleja lipowa przy wschodniej granicy parku, a przy południowej – szpaler drzew złożony z lip i klonów.

29-37