W wytycznych dotyczących sporządzania dokumentacji obszarów Natura 2000 ściśle określono sposób opisu danego obszaru. Zarówno w przypadku standardowych formularzy danych (SFD), jak również planów zadań ochronnych (PZO) wymagana jest dokumentacja kartograficzna oraz dokładne powierzchnie siedlisk, w stosunku do których określa się m.in. odpowiednie działania ochronne. Podczas sporządzania map tematycznych korzysta się z dostępnych materiałów kartograficznych zawierających informację przestrzenną dotyczącą ewidencji gruntów, oddziałów leśnych, ortofotomap i wcześniej skartowanych obszarów, objętych różną formą ochrony przyrody. Po zestawieniu ze sobą wszystkich danych źródłowych, wielokrotnie pojawiają się rozbieżności w granicach analizowanych powierzchni wynoszące nawet kilkadziesiąt metrów. Konieczne jest zatem wypracowanie finalnej struktury baz danych, w których archiwizowane są informacje środowiskowe wykorzystywane do sporządzania SFD i PZO oraz ustalenie relacji między poszczególnymi tabelami wraz z ich spójnym nazewnictwem, stosowanym przez wszystkie instytucje w kraju, zajmujące się obszarami Natura 2000.

91-101