Możliwości ochrony rzepaku przed chwastami z zastosowaniem herbicydów doglebowych są znacznie ograniczone. Najczęściej zalecany do użycia w tym terminie Command 480 EC powoduje występowanie trwałych uszkodzeń pogarszających jakość plonu u wrażliwych odmian. W tej sytuacji poszukuje się skutecznych środków chwastobójczych nie wykazujących fitotoksycznego oddziaływania na odmiany o różnych cechach genetycznych. Przeprowadzone w latach 2009-2013 badania, realizowano w warunkach doświadczeń polowych, zakładanych na dwóch zróżnicowanych glebach. W doświadczeniach badano reakcję czterech odmian rzepaku ozimego: populacyjnych – Monolit, ES Bourbon i Canti oraz mieszańcowej – Nelson na zastosowane doglebowo herbicydy Nimbus 283 SE oraz Butisan Star 416 SC. Oddziaływanie badanych herbicydów występujących jako mieszaniny metazachloru z chlomazonem oraz metazachloru z chinomerakiem na morfologię i jakość plonu odmian rzepaku ozimego porównywano do działania chlomazonu użytego w formie herbicydu Command 480 EC. Objawy fitotoksycznego oddziaływania badanych mieszanin w każdym przypadku były niższe od chlomazonu. Najbardziej bezpieczna w stosunku do wszystkich odmian okazała się mieszanina metazachloru z chinomerakiem, dla której w trakcie wegetacji nie wykazano fitotoksycznego oddziaływania. Badania pozostałości substancji aktywnych wykazały zwiększoną obecność chlomazonu po zastosowaniu herbicydu Command 480 EC oraz metazachloru w przypadku użycia herbicydu Nimbus 283 SE w nasionach odmiany Monolit i ES Bourbon uprawianych zwłaszcza na glebie płowej. W każdym przypadku były to jednak ilości nie przekraczające dopuszczonych norm. Badania cech jakościowych odmian nie wykazały istotnego wpływu herbicydów na zawartość białka i tłuszczu w nasionach. Odmiana Monolit wykazywała najwyższą zmienność plonowania w latach i lokalizacjach niezależnie od stosowanego herbicydu.

25-38