Nawożenie azotowe soi ograniczone jest zwykle do dawki startowej. Wynika to z możliwości samozaopatrzenia się roślin w azot atmosferyczny dzięki symbiozie z bakteriami brodawkowymi z rodzaju Bradyrhizobium japonicum. Bakterie te nie występują powszechnie w polskich glebach, dlatego ważnym zabiegiem jest inokulacja nasion siewnych soi szczepionką bakteryjną – Nitraginą. W latach 2011-2013 przeprowadzono ścisłe doświadczenie polowe, zlokalizowane w Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w Przecławiu. Rośliną testową była soja zwyczajna odmiany Aldana. W doświadczeniu jednoczynnikowym uwzględniono: obiekt kontrolny, Nitraginę, dawkę startową azotu (25 kg·ha^-1), Nitraginę z dawką startową azotu (25 kg·ha^-1). Celem badań było określenie wpływu stosowania Nitraginy i/lub nawożenia azotem na skład chemiczny nasion soi. Stwierdzono, że zastosowana dawka startowa azotu istotnie wpłynęła na zwiększenie zawartości białka ogólnego w nasionach w porównaniu z obiektem kontrolnym. Zawartość popiołu zwiększyła się po zastosowaniu szczepionki bakteryjnej – Nitraginy. Istotne różnice w składzie aminokwasowym nasion soi stwierdzono jedynie po zastosowaniu łącznie nawożenia azotem i Nitraginy. Nasiona zawierały wtedy najwięcej kwasu glutaminowego i metioniny, a mniej cysteiny. Nawożenie azotem i szczepionka Nitragina nie miały wpływu na zawartość tłuszczu surowego, włókna, makroelementów, cynku i miedzi w nasionach soi. Zastosowanie Nitraginy z dawką startową azotu zwiększyło natomiast zawartość żelaza w porównaniu z zawartością oznaczoną w nasionach roślin nawożonych azotem. Koncentracja manganu zmniejszyła się po zastosowaniu Nitraginy łącznie z dawką startową azotu w porównaniu z nasionami zebranymi z obiektu kontrolnego.

51-59