Warzywa zajmują znaczące miejsce w piramidzie zdrowego żywienia. Zaleca się jak najczęstsze ich spożywanie w celu dostarczenia substancji odżywczych i biologicznie aktywnych. Celem prezentowanych badań było określenie wartości biologicznej liści rokietty siewnej pod wpływem zróżnicowanego żywienia mineralnego roślin azotem i potasem. Rośliny uprawiano w podłożu torfowym, w warunkach szklarniowych. Po zbiorze w liściach rokietty określono zawartość kwasu L-askorbinowego, chlorofilu, flawonoidów, glukozynolanów i olejku eterycznego. Liście rokietty okazały się cennym źródłem bioskładników i można je uznać za istotne składniki żywności funkcjonalnej. Średnia zawartość chlorofilu a + b w 100 g świeżej biomasy rokietty wynosiła 1,16 mg, a koncentracja kwasu L-askorbinowego – 92,66 mg. 100 g wysuszonych liści rokietty zawierało średnio 0,84 g flawonoidów i 0,15 ml olejku eterycznego, a 1 g suchego materiału roślinnego charakteryzował się średnio obecnością 10,56 μmol glukozynolanów. Interesującym źródłem potasu okazał się chlorek potasu, którego aplikacja istotnie podnosiła koncentrację glukozynolanów w liściach rokietty. Nie stwierdzono jednak istotnego wpływu postaci potasu na gromadzenie kwasu L-askorbinowego, chlorofilu, flawonoidów i olejku eterycznego. Podwyższona dawka azotu przyczyniła się do zmniejszenia zawartości kwasu L-askorbinowego i glukozynolanów. Przedstawione wyniki badań wskazują, że istnieje możliwość modyfikacji składu chemicznego liści rokietty przy zastosowaniu odpowiedniego schematu żywienia mineralnego roślin.

41-53