Pszenżyto do niedawna było uważane za gatunek mało podatny na choroby. Wyniki badań wskazują jednak, że jest coraz częściej porażane przez choroby podstawy źdźbła, liści i kłosów, a straty spowodowane występowaniem chorób mogą sięgać 1/3 volumenu plonu. Celem badań było określenie występowania chorób liści i kłosów pszenżyta ozimego chronionego fungicydami, w warunkach zróżnicowanej dawki nawożenia azotem. Materiałem badawczym były rośliny pszenżyta ozimego odmiany Gniewko, pozyskane z trzyletniego (2009-2011) doświadczenia polowego zlokalizowa- nego w Zakładzie Produkcyjno-Doświadczalnym w Bałcynach k. Ostródy. Czynnikiem pierwszego rzędu było nawożenie azotem (kg·ha^-1): 30, 60, 90, 120, 150. Czynnik drugiego rzędu stanowił poziom ochrony przed chorobami grzybowymi: zaprawa nasienna, zaprawa nasienna i jeden zabieg nalistny oraz zaprawa nasienna i dwa zabiegi nalistne. Warunki pogodowe w latach badań w istotny sposób różnicowały nasilenie objawów chorób. Nawożenie azotem tylko w drugim roku badań istotnie oddziaływało na zdrowotność roślin pszenżyta ozimego, powodując obniżenie porażenia liści flagowych przez rynchosporiozę liści. Natomiast w przypadku septoriozy plew odnotowano wzrost porażenia pod wpływem rosnących dawek azotu. Użyte fungicydy skutecznie hamowały rozwój patogenów liści flagowych i podflagowych (septorioza liści, rdza brunatna, mączniak prawdziwy) oraz kłosów (septorioza plew i mączniak prawdziwy). Istotne ograniczanie nasilenia chorób grzybowych odnotowano dopiero po zastosowaniu dwóch zabiegów nalistnych.

3-14