Doświadczenie wazonowe przeprowadzono w 2013 roku w hali wegetacyjnej IUNG-PIB w Puławach. Celem badań była ocena wpływu niedoboru wody w glebie na plonowanie, wielkość powierzchni liściowej oraz wskaźniki fluorescencji chlorofilu u wybranych traw pastewnych. Dziewięć odmian traw należących do pięciu gatunków (Lolium perenne, Lolium multiflorum, Festuca pratensis, Festuca arundinacea i Festulolium braunii) testowano w optymalnych warunkach wilgotnościowych (70% ppw) i podczas krótkotrwałego stresu suszy (40% ppw). Badania wykazały, że wskaźniki fluorescencji chlorofilu: maksymalna wydajność kwantowa fotosystemu II (Fv/Fm) i wskaźnik witalności (PI), a także plon suchej masy i całkowita powierzchnia liściowa wszystkich badanych traw były istotnie niższe w warunkach stresu suszy niż przy optymalnym uwilgotnieniu gleby. Największy spadek plonu suchej masy zanotowano: w pierwszym odroście u F. arundunacea odm. Barolex, w drugim – u L. perenne odm. Melluck i Meltador, zaś w trzecim – u F. braunii odm. Felopa. Mieszaniec F. braunii charakteryzował się największą redukcją plonu suchej masy oraz najniższą wartością wskaźnika PI w pierwszym i drugim odroście. Na podstawie średniej straty plonów w warunkach stresu badane gatunki traw uszeregowano pod względem odporności na krótkotrwałą suszę w następującej kolejności: F. pratensis > F. braunii – L. multiflorum > F. arundinacea > L. perenne. Stwierdzono istotną zależność pomiędzy plonem suchej masy i powierzchnią liściową oraz pomiędzy plonem a wskaźnikami fluorescencji chlorofilu.

27-38