Plon i skład chemiczny bulw ziemniaka jest istotnie różnicowany przez nawożenie wsiewkami międzyplonowymi i system produkcji. W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 2007-2010, mające na celu porównanie plonowania i jakości bulw ziemniaka jadalnego nawożonego wsiewkami międzyplonowymi w integrowanym i eko- logicznym systemie produkcji. W doświadczeniu badano dwa czynniki: I – nawożenie wsiewką międzyplonową: obiekt kontrolny (bez nawożenia wsiewką międzyplonową), obornik, wsiewka – biomasa przyorana jesienią (seradela, życica westerwoldzka), wsie- wka – biomasa pozostawiona do wiosny w formie mulczu (seradela, życica wester- woldzka); II – system produkcji: integrowany, ekologiczny. Wsiewki międzyplonowe wsiewano w pszenżyto jare uprawiane na ziarno. W pierwszym roku po zastosowaniu wsiewek międzyplonowych uprawiano ziemniaki jadalne. Podczas zbioru bulw ziemniaka określono plon ogólny i handlowy. W pobranych próbach bulw oznaczono zawartość: skrobi, witaminy C i białka właściwego. Istotnie największe plony bulw ziemniaka otrzy- mano z obiektu nawożonego seradelą w formie mulczu. Większe plony bulw ziemniaka otrzymano w integrowanym niż w ekologicznym systemie produkcji. Zawartość witaminy C w bulwach ziemniaka była istotnie różnicowana przez nawożenie wsiewką między- plonową, system produkcji i ich współdziałanie. Istotnie najwyższą zawartość białka właściwego odnotowano w bulwach ziemniaka nawożonego seradelą zarówno przyoraną jesienią, jak i pozostawioną do wiosny w formie mulczu. System produkcji różnicował plon i skład chemiczny bulw ziemniaka. Najwyższą zawartością skrobi charakteryzowały się bulwy ziemniaka nawożone życicą westerwoldzką pozostawioną do wiosny w formie mulczu, witaminy C – bulwy ziemniaka nawożone wsiewkami międzyplonowymi pozo- stawionymi do wiosny w formie mulczu, a białka właściwego – bulwy ziemniaka nawo- żone seradelą zarówno przyoraną jesienią, jak i pozostawioną do wiosny w formie mul- czu. Nawożenie seradelą, zarówno przyoraną jesienią, jak i pozostawioną do wiosny w formie mulczu, w pełni zastępuje obornik w integrowanym systemie produkcji ziemniaka.

39-48