Skuteczność mikoryzacji (AMF) roślin uprawnych zależy w głównej mierze od składu i właściwości ryzosfery. Ma to szczególne znaczenie w uprawach bezglebowych, w których ilość składników pokarmowych dostarczanych do środowiska korzeniowego musi być ściśle kontrolowana. W przeprowadzonych doświadczeniach badano wpływ mikoryzacji (AMF) oraz dwu koncentracji pożywek: standardowej (S) o średnim EC 2,6 mS·cm^-1 oraz zredukowanej (R) o średnim EC 1,9 mS·cm^-1 na plonowanie oraz skład chemiczny owoców i liści pomidora. Badania przeprowadzono w latach 2012–2013 z pomidorem odm. ‘Admiro F₁’ uprawianym w wełnie mineralnej i słomie. W badaniach nie stwierdzono wpływu mikoryzacji (AMF) na wielkość plonu ogólnego i handlowego owoców pomidora, jak również na średnią liczbę owoców z rośliny. Istotnie mniejszy plon handlowy owoców odnotowano w obiektach fertygowanych pożywką standardową (S) w porównaniu ze stosowaniem pożywki zubożonej (R), co było efektem mniejszej liczby owoców. Owoce pomidora mikoryzowanego zawierały istotnie więcej cukrów w porównaniu z roślinami kontrolnymi. Istotnie większą zawartość suchej masy odnotowano w owocach roślin nawożonych pożywką standardową w porównaniu z roztworem pokarmowym o obniżonej koncentracji. W liściach roślin mikoryzowanych stwierdzono więcej azotu ogółem, jakkolwiek nie we wszystkich obiektach wyniki te potwierdzono statystycznie. Owoce pomidora mikoryzowanego zawierały istotnie więcej wapnia w porównaniu z roślinami niemikoryzowanymi.

15-27