W pracy przedstawiono badania dotyczące zagrożonego w Polsce gatunku reliktowego wierzby lapońskiej (Salix lapponum). Głównym celem badań było określenie żywotności pyłku badanego gatunku w warunkach sztucznych oraz zweryfikowanie możliwości inicjacji kultur tkankowych. Żywotność pyłku S. lapponum szacowano na dwa sposoby, metodą barwienia oraz kiełkowania ziaren pyłku w łagiewkę. Na podstawie uzyskanych wyników badań wnioskuje się wysoką żywotność pyłku, zarówno świeżego jak i przechowywanego przez 12 miesięcy. Kiełkowanie ziaren pyłku uzależnione było od stężenia glukozy w pożywce i temperatury. Wyniki badań dostarczyły informacji na temat optymalnych warunków kiełkowania ziaren pyłku wierzby lapońskiej w warunkach laboratoryjnych. Podjęto również badania nad wprowadzeniem S. lapponum do kultur tkankowych. Najwięcej eksplantatów bez objawów zakażenia uzyskano, gdy fragmenty pędów moczone były w mieszaninie fungicydów, zanurzane w 70% roztworze alkoholu i odkażane powierzchniowo 2% NaOCl przez 30 min. Najwięcej dobrej jakości pędów uzyskano na pożywce MS, uzupełnionej 0,1 mg·dm^-3 BA i 0,01 mg·dm^-3 IBA.

151-161