Na postawie doświadczenia wazonowego założonego według schematu addytywnego oceniano wpływ odziaływań konkurencyjnych jęczmienia jarego na cechy morfologiczne koniczyny czerwonej w warunkach stresu wodnego. Analizy biometryczne wykonywano w pięciu terminach wyznaczonych przez rytm wzrostu jęczmienia w siewie czystym z wyższą dawką wody. Badania obejmowały: wysokość roślin, liczbę pędów i liści na roślinie, długości korzeni. Na podstawie biomasy roślin określono plony względne, całkowity plon względny i wskaźnik równowagi konkurencyjnej. Wykazano, że jęczmień jary od fazy krzewienia do końca wegetacji ograniczał wysokość roślin i długość korzenia koniczyny czerwonej. Podczas strzelania w źdźbło negatywny wpływ zboża pogłębił się, powodując wykształcenie mniejszej liczby liści i pędów niż u koniczyny w siewie czystym. Niedobór wody spowodował skrócenie roślin (od fazy krzewienia jęczmienia do końca wegetacji) oraz redukcję liczby liści (krzewienie – kłoszenie) i pędów (strzelanie w źdźbło i dojrzewanie) koniczyny.

83-94