Wysoki koszt ręcznego cięcia drzew owocowych i konieczność zatrudnienia do tej pracy pracowników z odpowiednimi kwalifikacjami skłania sadowników do podejmowania prób mechanicznego cięcia drzew. Wieloletnie wyniki doświadczeń i praktyka wskazuje, że cięcie mechaniczne jest możliwe u niektórych gatunków zimozielonych, jak rośliny cytrusowe lub oliwki, które nie wymagają ciecia selektywnego wewnątrz koron. W opisanym doświadczeniu 12-letnie jabłonie odmiany ‘Pinova’, szczepione na podkładce M.9, posadzone w rozstawie 4 × 1,5 m, prowadzone w formie wrzecionowej, były cięte mechanicznie w pierwszym tygodniu maja i w pierwszym tygodniu czerwca listwą tnącą marki STIHL. W obu terminach cięto drzewa z góry (topping) i z boków (hedging), starając się nadać im kształt stożkowy. Drzewa kontrolne cięto w kwietniu według standardowej metody stosowanej w Polsce, która polega na rozrzedzaniu korony i wycinaniu pędów starych z pozostawianiem pędów młodych. W okresie 3 lat cięcie mechaniczne zmieniło stopniowo strukturę koron. Korona stała się zwarta jak żywopłot wypełniona szczelnie pędami. Te zmiany udokumentowano za pomocą zdjęć poddanych obróbce komputerowej. Korony cięte mechanicznie były gorzej nasłonecznione w części środkowej i wierzchołkowej niż korony cięte ręcznie. Korony cięte mechanicznie zawiązywały więcej owoców niż korony cięte ręcznie i wymagały bardziej intensywnego przerzedzania zawiązków owocowych. Mimo przerzedzania miały skłonność do zbyt obfitego owocowania i wydawania drobnych owoców. Owoce miały mniej rozległy rumieniec. Jakość owoców odgrywa obecnie decydującą rolę w produkcji i dlatego cięcie ręczne jest koniecznym zabiegiem. Może być uzupełniane przez cięcie mechaniczne, głównie przez mechaniczne cięcie pędów wierzchołkowych.

113-121