Obecnie w badaniach ukierunkowanych na zastąpienie śruty sojowej przez inne rośliny strączkowe powinno się uwzględniać nie tylko zawartość i jakość białka, ale także zawartość i jakość tłuszczu (oleju). Celem pracy była ocena zróżnicowania pod względem zawartości oleju (tłuszczu surowego) i profilu kwasów tłuszczowych polskich rodów i odmian łubinów ‒ żółtego, wąskolistnego i białego, bobiku oraz wyki kosmatej i jarej. W badaniach uwzględniono 9 rodów i odmian łubinu żółtego i 8 łubinu wąskolistnego, 2 odmiany łubinu białego, 2 odmiany bobiku, 1 odmianę wyki kosmatej i 1 odmianę wyki siewnej. Zawartość oleju w nasionach rodów i odmian łubinu żółtego mieściła się w zakresie 5.1-6.6%, łubinu wąskolistnego 6.2-6.9%, łubinu białego 9.3-10.6%, bobiku 1.7-1.8%, wyki kosmatej 1.2% i wyki siewnej 1.1%. Kwas linolowy przeważał w oleju z bobiku, wyki kosmatej i siewnej oraz w większości genotypów łubinu żółtego. Kwas oleinowy dominował w oleju z łubinu białego, a w oleju z łubinu wąskolistnego kwasy linolowy i oleinowy występowały często z podobnych ilościach. Najwięcej kwasu α-linolenowego zawierał olej z obu gatunków wyk (8.4-8.5%), a następnie z łubinu białego (6.8-7.6%) i łubinu żółtego (5.4-9.0%), a najmniej z bobiku (3.2-5.8%) i łubinu wąskolistnego (3.2-5.2%). Odmiany łubinu żółtego były bardziej zróżnicowane pod względem zawartości oleju, kwasu α-linolenowego oraz wartości stosunku kwasów n-6/n-3 niż odmiany łubinu wąskolistnego.

3-13