Acta Scientiarum Polonorum

Czasopismo naukowe założone w 2001 roku przez polskie uczelnie rolnicze

| Informacje | Recenzenci | Rada Programowa | Rady naukowe | Adresy redakcji | Serie | Wymogi edytorskie | Wzorcowy artykuł | Warunki publikacji | Procedura recenzowania | Prenumerata | Streszczenia | Szukaj | Statystyki |
Hortorum Cultus
(Ogrodnictwo) 2 (1) 2003
Tytuł
Oddziaływanie Zaprawy Oxafun T na skład ilościowy i jakościowy mikroorganizmow ryzosferowych fasoli wielokwiatowej oraz soi
Autor
Alina Pastucha
Słowa kluczowe
fasola wielokwiatowa, soja, mikroorganizmy ryzosferowe, Zaprawa Oxafun T
Streszczenie
Badania prowadzono w latach 2000–2002 w Gospodarstwie Doświadczalnym w Czesławicach k.Nałęczowa na polu monokultury fasoli wielokwiatowej oraz soi.. Przedmiotem badań była gleba ryzosferowa wymienionych gatunków roślin. Doświadczenie dla każdej rośliny obejmowało po 2 kombinacje, tj. z zaprawianiem nasion Zaprawą Oxafun T oraz bez zaprawiania nasion (kontrolę). Wyniki analizy mikrobiologicznej gleby ryzosferowej fasoli wielokwiatowej i soi wykazały, że z roślin wyrosłych z nasion zaprawianych Zaprawą Oxafun T uzyskiwano zawsze większą ogólną liczbę kolonii bakterii, Bacillus spp. i Pseudomonas spp., a mniejszą liczbę kolonii grzybów, aniżeli w kombinacji kontrolnej. W glebie ryzosferowej fasoli występowało znacznie więcej bakterii, a mniej kolonii grzybów w porównaniu do gleby ryzosferowej soi. Spośród uzyskanych mikroorganizmów saprotroficznych liczniejszą grupę antagonistycznych bakterii i grzybów uzyskano z gleby ryzosferowej fasoli wielokwiatowej aniżeli soi. Bez względu na gatunek rośliny znacznie więcej antagonistycznych bakterii i grzybów wystąpiło w kombinacji z Zaprawą Oxafun T w porównaniu do kontroli. Gatunek rośliny, a także wprowadzenie do gleby Zaprawy Oxafun T wraz z nasionami miało istotny wpływ na skład ilościowy i jakościowy populacji mikroorganizmów glebowych.
Strony
55-64
Cytowanie
Pastucha, A. (2003). Oddziaływanie Zaprawy Oxafun T na skład ilościowy i jakościowy mikroorganizmow ryzosferowych fasoli wielokwiatowej oraz soi. Acta Sci. Pol. Hortorum Cultus, 2(1), 55-64.
Pełny tekst