Słoneczne szklarnie fotowoltaiczne stały się popularne, zwłaszcza w krajach południowej Europy, ze względu na specyficzną politykę rządową zwrotu kosztów. Jednakże należałoby zająć się niektórymi rozwiązaniami agrotechnicznymi. Niniejsze badanie przeprowadzono w trzech typach komercyjnych szklarni pokrytych różnymi materiałami (moduły polikarbonowe – PCM, typowe – TPM oraz innowacyjne półprzezroczyste – IPM moduły fotowoltaiczne) w celu zweryfikowania kompatybilności produkcji energii słonecznej z produkcją dzikiej rukoli o wysokiej jakości (Diplotaxis tenuifolia L.). IPM może zaspokoić całość wymagań elektryczności komercyjnej szklarni. Plon rukoli rosnącej w TPM był niższy niż dla IPM i PCM. Właściwości antyoksydacyjne oraz sucha masa obniżyły się w rezultacie zmniejszającego się skumulowanego zagęszczania strumienia fotonów. Zawartość azotanów w TPM była wyższa (około 10 000 mg·kg^-1 FW) niż maksymalne granice dopuszczane przez Regulację UE Nr 1258/2011, a niższa niż w IPM i PCM (odpowiednio 1805 i 668 mg·kg^-1 FW). Wyniki sugerują, że możliwe jest połączenie produkcji energii świetlnej z produkcją wysokiej jakości dzikiej rukoli przy użyciu innowacyjnych półprzezroczystych modułów PV.

129-142