W projektowaniu przegród zewnętrznych budynków z uwagi na ich izolacyjność cieplną zachodzi konieczność wyznaczenia całkowitego oporu cieplnego i współczynnika przenikania ciepła. Składnikiem obydwu tych parametrów są opory przejmowania ciepła po wewnętrznej i zewnętrznej stronie przegród. Opory te wynikają z różnych wartości współczynników przejmowania ciepła. Wykonywanie obliczeń cieplno-wilgotnościowych dla elementów budynków z wykorzystaniem obliczeniowych wartości oporów przejmowania ciepła może prowadzić do błędnych wniosków wynikających z uproszczonych założeń warunków przejmowania ciepła. Stosowanie uproszczenia do określenia tych oporów w zdecydowanej większości przypadków jest niedopuszczalne [Nowak i Wawrzynek 2002, za Wróbel 2010]. Celem prowadzonych prac eksperymentalnych jest określenie uśrednionych wartości współczynników i oporów przejmowania ciepła dla całych okresów chłodzenia lub ocieplania przegród w sezonie grzewczym, które mogą być przydatne na potrzeby projektowania. W dalszej kolejności – opracowanie efektywnego sposobu określenia uśrednionych wartości współczynników i oporów przejmowania ciepła w rzeczywistych warunkach pracy różnych typów przegród budowlanych, który mógłby być wykorzystywany przez osoby zajmujące się badaniami przegród budowlanych. Celem drugorzędnym artykułu jest przybliżenie projektantom sporządzającym świadectwa energetyczne budynków problematyki związanej z wykorzystywaniem obliczeniowych wartości współczynników i oporów przejmowania ciepła dla przegród budowlanych. W artykule zamieszczono wstępne wyniki badań uzyskane dla jednej z badanych przegród – jednowarstwowej ściany murowanej z cegły. Przedstawiono eksperymentalny sposób określenia współczynnika przejmowania ciepła po wewnętrznej i zewnętrznej stronie przegrody. Wartości tych współczynników i oporów uzyskane z badań różnią się względem wartości obliczeniowych. Artykuł wyjaśnia znaczenie współczynników i oporów przejmowania ciepła w elementach budynków o zróżnicowanej izolacyjności cieplnej.

41-53