W doświadczeniach badano wpływ podłoży inertnych oraz poziomów nawożenia na stan odżywienia pomidora szklarniowego odmiany ‘Maeva F₁’. Zastosowano dwie pożywki o składzie (w mg·dm^-3): pożywka I: N-NO₃ – 189, P – 62, K – 371, Ca – 190, Mg – 49, Fe – 0,84, Mn – 1,87, B – 0,32, Zn – 2,01, Cu – 0,048, Mo – 0,048, pH 5,5, EC – 3,2 mS·cm^-1, i pożywka II z zawartością składników zwiększoną o 20%. Ponadto badano trzy podłoża inertne: wełnę mineralną (Grodan), piankę poliuretanową (Inert) i keramzyt (granulacja 4–8 mm). W częściach wskaźnikowych pomidora (9–10 liść od wierzchołka) średnia zawartość składników pokarmowych wynosiła (w s.m.): N – 3,69%, P – 0,41%, K – 5,30%, Ca – 7,49%, Mg – 0,55%. Nie stwierdzono istotnego wpływu wełny mineralnej, keramzytu i pianki poliuretanowej na zawartość azotu, potasu, wapnia i magnezu w częściach wskaźnikowych pomidora szklarniowego. Wyjątek stanowił fosfor, którego zawartość była wyższa w roślinach uprawianych w keramzycie. Poziomy nawożenia nie wpływały w istotnym stopniu na zawartość makroskładników w częściach wskaźnikowych.

3-13