Badano niektóre ważne cechy fizyczne (barwa zewnetrzna owoców, zwartość miąższu, masa owoców, rozmiar owoców, pestka), chemiczne (popiół, pH, zawartość rozpuszczalnych substancji stałych, cukry, kwasowość oznaczona), sensoryczne (wygląd, zwartość, słodkość, chropowatość, soczystość i ogólna jakość) oraz bioaktywne (zdolność antyoksydacyjna, związki fenolowe, całkowita zawartość związków fenolowych, witamina C) jedenastu lokalnych i jednej standardowej odmiany gruszy. Wszystkie odmiany pochodziły z  krajowego repozytorium w Centralnym Ogrodniczym Instytucie Badawczym w Ataturk w Turcji. Masa owoców wynosiła od 56,80 g (‘Kirmizi Biber’) do 128,94 g (‘Erkenci Uzun Sap’). Na podstawie wyników badań wnioskuje się, że odmiana ‘Bağ’ miała najwyższe noty sensoryczne (ogólna jakość 8,4) i zdolność antyoksydacyjną (21,44 mg ekwiwalent kwasu askorbinowego∙g^-1). Sucha masa pestki wynosiła 63,65 (‘Gümüşhane’) i 81.65 mg∙g^-1 (‘Maslovka’). Odmiana ‘Orak’ wykazała największą zawartość kwasu chlorogenowego (185,98 mg∙kg^-1) i epikatechiny (108,26 mg∙kg^-1).

127-139