Rośliny z rodziny Lamiaceae, w tym (Melissa officinalis L.), ze względu na obecność w epidermie włosków gruczołowych i produkcję olejków eterycznych są powszechnie uprawiane w większości krajów Europy i na terenie całej Polski. Surowiec zielarski melisy o zróżnicowanym składzie chemicznym olejku i szerokim zakresie działania farmakologicznego znajduje szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach przemysłu. W literaturze brak danych dotyczących histochemicznych testów włosków gruczołowych melisy lekarskiej, dlatego celem badań było określenie wybranych substancji przy użyciu wybranych barwników oraz określenie mikromorfologii włosków. Badania przeprowadzono przy użyciu mikroskopu świetlnego, fluorescencyjnego i skaningowego elektronowego. W testach histochemicznych zastosowano: Sudan czerwony 7B, Sudan czarny B, błękit Nilu, odczynnik Nadi, chlorek żelaza, dichromian potasu, octan magnezu, czerwień rutenową i odczynnik Schiffa. W epidermie liści wyróżniono włoski gruczołowe: palcowate i zróżnicowane morfologicznie głowiaste oraz tarczowate. Histochemiczne testy wykazały heterogenny charakter olejku melisowego. Przy ich użyciu wyznakowano w badanych włoskach gruczołowych lipidy, kwasy tłuszczowe, tłuszcze obojętne, związki terpenowe, polifenole, flawonoidy i związki polisacharydowe. Doskonalenie histochemicznych metod badań włosków gruczołowych umożliwi poznanie metabolizmu komórek wydzielniczych, a w przyszłości być może pozwoli na modyfikację produktów sekrecji włosków.

153-172