Podstawą badań było trzyletnie ścisłe doświadczenie polowe przeprowadzone na czarnej ziemi zdegradowanej, klasy bonitacyjnej IIIb, o obojętnym odczynie, wysokiej zasobności w fosfor i potas oraz niskiej w siarkę. Doświadczenie realizowano w układzie równoważnych bloków z dwoma czynnikami, w czterech powtórzeniach. Celem badań była ocena wpływu zróżnicowanych dawek azotu (0, 60, 120 i 180 kg· ha^-1) i siarki (0, 20 i 60 kg· ha^-1), z uwzględnieniem różnych sposobów jej aplikacji (doglebowo i dolistnie), na elementy plonowania rzepaku jarego odmiany Star. Wyłączne nawożenie azotem istotnie zwiększało wartości wszystkich badanych elementów, wyłączne nawożenie siarką – tylko liczbę nasion w łuszczynach oraz wartość MTN. Tylko liczba nasion w łuszczynach w żadnym z lat badań nie była istotnie kształtowana przez interakcję azotu i siarki. W przypadku pozostałych cech uwzględnienie w nawożeniu siarki obok azotu powodowało na ogół istotny wpływ na kształtowanie ich wartości w porównaniu z kontrolą.

3-14