Acta Scientiarum Polonorum

Czasopismo naukowe założone w 2001 roku przez polskie uczelnie rolnicze

| Informacje | Recenzenci | Rada Programowa | Rady naukowe | Adresy redakcji | Serie | Wymogi edytorskie | Wzorcowy artykuł | Warunki publikacji | Procedura recenzowania | Prenumerata | Streszczenia | Szukaj | Statystyki |
Architectura
(Budownictwo) 15 (3) 2016     ISSN: 1644-0633
Tytuł
BADANIA SZCZELNOŚCI OBUDOWY GŁĘBOKIEGO WYKOPU METODĄ TERMOMONITORINGU
Autor
Jürgen Dornstädter, Krzysztof Radzicki, Paweł Popielski
Słowa kluczowe
głęboki wykop, termomonitoring, przeciek, erozja wewnętrzna, bezpieczeństwo konstrukcji
Streszczenie
Obecnie bardzo często wykonanie fundamentów budynków wymaga realizacji głębokiego wykopu. Niekontrolowany dopływ wody gruntowej do głębokiego wykopu, przecieki jego konstrukcji oraz wywołane nimi procesy erozyjne są kluczowymi zagrożeniami dla bezpieczeństwa głębokich wykopów i budowli z nimi sąsiadujących. Ich pojawienie się może wygenerować istotne dodatkowe koszty budowy. Najskuteczniejszą metodą detekcji przecieków w hydrotechnice i obudowy głębokich wykopów jest metoda termomonitoringu [ICOLD 2013]. Metoda ta została zweryfikowana i z powodzeniem jest stosowana od ponad dwudziestu lat na zachodzie Europy. W ostatnich latach wprowadzana jest do użytku w Polsce [Radzicki i in. 2015]. W artykule opisano problem niekontrolowanego dopływu wody gruntowej do głębokiego wykopu. Omówiono schemat prac przy wykonaniu ścian szczelinowych oraz typowe przyczyny ich nieszczelności. Na podstawie swoich doświadczeń zawodowych autorzy przedstawili metodę termomonitoringu oraz możliwości jej wykorzystania do lokalizacji nieszczelności obudowy wykopu przed jego wykonaniem. Przedstawiono również przykład aplikacji tej metody do detekcji przecieków konstrukcji jednej ze stacji metra w Europie.
Strony
127-138
Cytowanie
Dornstädter, J., Radzicki, K., Popielski, P. (2016). BADANIA SZCZELNOŚCI OBUDOWY GŁĘBOKIEGO WYKOPU METODĄ TERMOMONITORINGU. Acta Sci. Pol. Architectura, 15(3), 127-138.
Pełny tekst