Gatunek Physalis peruviana L. należy do rodziny Solanaceae i znany jest powszechnie jako miechunka peruwiańska. Ostatnio jest bardzo popularny i używany jako roślina lecznicza w terapii malarii, astmy, zapalenia wątroby, zaplenia skóry i reumatyzmu. Posiada właściwości moczopędne i przeciwzapalne. Celem badania było opracowanie protokołu rozmnażania in vitro dla Physalis peruviana L. przy użyciu szczytowych pędów jako źródła eksplantów. Zregenerowane rośliny oceniono na podstawie ich współczynnika rozmnażania oraz długości pędów przy użyciu różnych stężeń BAP (1, 2, 3 mg l^-1) w kombinacji z IBA (0, 0,1, 0,2, 0,4 mg l^-1) oraz NAA (0, 0,1, 0,2, 0,4 mg l^-1). Ponadto sprawdzono też skuteczność różnych koncentracji auksyn (1 i 2 mg l^-1 IBA i NAA) w tworzeniu korzeni P. peruviana L. Największą liczbę pędów otrzymano z kombinacji 2 mg l^-1 BAP z 0.4 mg l^-1 IBA (6.00) i dla długości pędów w kombinacji 2 mg l^-1 BAP z 0.2 mg l^-1 IBA (3,30 cm). Odnośnie do efektów kombinacji BAP i NAA: największą długość pędów otrzymano z kombinacji 2 mg l^-1 BAP bez NAA (3,33 cm) natomiast najmniejszą z kombinacji 3 mg l^-1 BAP z 0,4 mg/I NAA. Największą liczbę korzeni otrzymano przy zastosowaniu NAA (odpowiednio, 2 mg l^-1 i 1 mg l^-1). Rośliny uzyskane in vitro dobrze aklimatyzowały się w warunkach glebowych. Badanie podkreśla znaczenie hodowli tkanek roślin w celu wykorzystania ich do produkcji P. peruviana (L.) na dużą skalę ze względu na eliminację rozmnażania płciowego.

109-118