W pracy oceniono wydatek energetyczny i obciążenie statyczne operatora pilarki pozyskującego drewno w trzebieży drzewostanu sosnowego. Badaniami objęto dwa warianty technologiczne, różniące się organizacją pracy. W wariancie I wszystkie zabiegi technologiczne wykonywał jeden robotnik – operator pilarki, w wariancie II pracowało dwóch operatorów pilarek i pomocnik. Wydatek energetyczny określono na podstawie pomiaru wentylacji płuc, a obciążenie statyczne metodą OWAS. Uzyskane jednostkowe wydatki energetyczne netto operatora pilarki w wariantach przekraczały 20 kJ·min^-1 i różniły się między sobą statystycznie istotnie. W obciążeniach statycznych w wariancie II stwierdzono większy udział pozycji niekorzystnie wpływających na układ mięśniowo-szkieletowy operatora.

53-60