Porównano dokładność metod określania liczebności boreczników w ściółce leśnej. Wykorzystano metodę, w której elementem próby było 10 poletek, każde o wielkości 0,5 m² oraz metodę z elementem próby tworzonym przez jedno poletko o wielkości 5 m². Badania wykonano w czterech drzewostanach sosnowych w wieku 59-80 lat. Wykorzystując każdą z dwóch metod, określono liczebność znajdujących się w ściółce kokonów Diprioninae. Stwierdzono, że precyzja porównywanych metod była bardzo mała przy niewielkim zagęszczeniu kokonów i zwiększała się wraz ze wzrostem ich zagęszczenia. Brak jest podstaw do twierdzenia, że dwie porównywane metody pomiaru zagęszczenia kokonów boreczników różnią się precyzją.

19-24